Artikkelside

Nynorskordboka

spit 2

substantiv inkjekjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
eit spit	spitet	spit	spita

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

det å erte eller krenkje;

hån (, spott (

Døme

du må tole litt spit