Nynorskordboka
snike 2, snikje
snika, snikja
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å snikaå snike | sniker | snikte | har snikt | snik! |
å snikjaå snikje | snikjer |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
snikt + substantiv | snikt + substantiv | den/det snikte + substantiv | snikte + substantiv | snikande |
snikjande |