Artikkelside

Nynorskordboka

snakke

snakka

verb
Bøyningstabell for dette verbet
infinitivpresenspreteritumpresens perfektumimperativ
å snakkaå snakkesnakkarsnakkahar snakkasnakk!snakka!snakke!
Bøyningstabell for dette verbet (partisippformer)
perfektum partisipppresens partisipp
hankjønn /
hokjønn
inkjekjønnbunden formfleirtal
snakka + substantivsnakka + substantivden/det snakka + substantivsnakka + substantivsnakkande

Opphav

lågtysk snacken, eigenleg lydord

Tyding og bruk

    • snakke ein rundt;
    • snakke ein til rette
    • snakke forretningar
  1. refleksivt:
    • snakke seg frå noko
  2. bruke taleevna si
    • barnet kunne ikkje snakke enno;
    • snakke russisk;
    • snakke høgt, lågt;
    • snakke forbi kvarandre;
    • snakke i eitt køyr;
    • snakke med nokon;
    • det er ikkje noko å snakke omikkje verdt omtale;
    • snakke om noko
  3. brukt om noko storfelt:
    • snakk om el.du snakkar om flaks!
    • dei snakkar om henne over heile byen;
    • snakke på vegner av fleire

Faste uttrykk

  • snakke bort
    leggje lita vekt på (ei sakm eit emne)
  • snakke for seg
    argumentere (godt, dårleg) for si sak
  • snakke fram i
    leggje seg opp i ei samtale
  • snakke over seg
    tale i ørska
  • snakke til
    vende seg til; irettesetje
  • snakke ut
    seie noko som ligg ein på hjartet