Nynorskordboka
slange 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein slange | slangen | slangar | slangane |
Opphav
norrønt slangi ‘orm’; frå lågtyskTyding og bruk
- bøyeleg leidning, røyr (av gummi, plast og liknande) til å leie væske eller gass i
Døme
- brannslange;
- gummislange;
- hageslange;
- vasslange;
- slangen til vasspreiaren
- røyrforma ring av gummi på bilhjul, sykkelhjul til å ha luft i
Døme
- sleppe å kjøpe nye slangar og dekk
- særleg om utanlandske arter: orm (1)
- buktete linje (i ornament og liknande)