Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Artikkelside

Til forsida

Nynorskordboka

skuffel

substantiv hokjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ei skuffelskuflaskuflerskuflene

Opphav

frå lågtysk; samanheng med skuffe (2

Tyding og bruk

  1. reiskap til å moke eller jamne med;
  2. Døme
    • snøskuffel