Nynorskordboka
skyffel
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein skyffel | skyffelen | skyflar | skyflane |
Opphav
frå lågtysk; tyskTyding og bruk
- ugrasjern med langt skaft
Døme
- reinske ugras med skyffel
- reiskap til å rydde snø med