Artikkelside

Nynorskordboka

skrikke 1

skrikka

verb
Bøyningstabell for dette verbet
infinitivpresenspreteritumpresens perfektumimperativ
å skrikkaå skrikkeskrikkarskrikkahar skrikkaskrikk!skrikka!skrikke!
Bøyningstabell for dette verbet (partisippformer)
perfektum partisipppresens partisipp
hankjønn /
hokjønn
inkjekjønnbunden formfleirtal
skrikka + substantivskrikka + substantivden/det skrikka + substantivskrikka + substantivskrikkande

Opphav

av skrike (2

Tyding og bruk

om fugl: skrika på ein klanglaus, einsformig måte;
Døme
  • skjora skrikka