Nynorskordboka
skrate
skrata
verb
kløyvd infinitiv: -a
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å skrataå skrate | skratar | skrata | har skrata | skrat!skrata!skrate! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| skrata + substantiv | skrata + substantiv | den/det skrata + substantiv | skrata + substantiv | skratande |
Opphav
samanheng med skratteTyding og bruk
- om fugl: kakle, skrike
- skrasle, skratte