Nynorskordboka
skorfeste
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit skorfeste | skorfestet | skorfeste | skorfesta |
Opphav
jamfør skorfastTyding og bruk
- det å sitje fast i ei kløft eller på ei fjellhylle
Døme
- sauen hadde gått seg i skorfeste
- stode som det ikkje finst utveg or;
Døme
- politikarar som sit i skorfestet