Nynorskordboka
skjørt
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit skjørt | skjørtet | skjørt | skjørta |
Opphav
lågtysk schorte; same opphav som skjorteTyding og bruk
- kvinneplagg som heng laust frå livet og nedover;
Døme
- draktskjørt;
- foldeskjørt;
- underskjørt;
- gå i skjørt og bluse;
- halde i skjørta til mor
- kvinnemenneske
- han blir blank i auga berre han ser eit skjørt
- nedhengande del av ein ytterkledning;nedhengande dekke;nedre del av ei betongplattform som står nedi havbotnen