Nynorskordboka
skarabe, skarabé
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein skarabe | skarabeen | skarabear | skarabeane |
| ein skarabé | |||
| skarabéen | skarabéar | skarabéane | |
Uttale
-beˊOpphav
gjennom fransk; frå latinTyding og bruk
- bille som høyrer til familien Scarabaeidae, og som lever i og av gjødsel
- forsteining, attgjeving av ein skarabé (1) brukt til segl eller amulett i det gamle Egypt