Nynorskordboka
blind
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
blind | blindt | blinde | blinde |
gradbøying | ||
---|---|---|
komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
blindare | blindast | blindaste |
Opphav
norrønt blindrTyding og bruk
- som ikkje kan sjå;utan synsevne
Døme
- vere blind;
- vere blind på eitt auge
- i overført tyding: som manglar forståing (for);
Døme
- vere blind for dei nære tinga;
- kjærleik gjer blind;
- stire seg blind på noko;
- blindt hat
- brukt som adverb
- rette seg blindt etter direktivet
Faste uttrykk
- blind alarmfalsk alarm
- blind flekk
- område der synsnerven går gjennom netthinna og synsbiletet såleis ikkje kan oppfattast
- i overført tyding: noko ein ikkje ser eller er merksam på
- blind høne finn også kornein person utan føresetnader kan også slumpe til å finne det rette
- ende blindtikkje føre fram;
ikkje føre vidare - stire seg blind påvere så oppteken av noko at ein mister evne til å sjå det på ein annan måte