Nynorskordboka
sjølvironi
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sjølvironi | sjølvironien | sjølvironiar | sjølvironiane |
Tyding og bruk
ironi som ein rettar mot seg sjølv;
det å kunne sjå kritisk og humoristisk på seg sjølv
Døme
- ho har alltid hatt mykje humor og sjølvironi