Nynorskordboka
sement
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sement | sementen | sementar | sementane |
Opphav
frå latin ‘grovt tilhoggen stein’, av caedere ‘hogge’Tyding og bruk
- pulver som blir framstilt ved brenning og finmaling av kalkstein og leire og blir brukt som bindemiddel i betong og mørtel
- noko som er støypt med sement (1);
Døme
- ho fall rett ned på sementen