Artikkelside

Nynorskordboka

selskapeleg, selskapleg

adjektiv

Bøyningstabell for dette adjektivet
eintal			fleirtal
hankjønn / hokjønn	inkjekjønn	bunden form	fleirtal
selskapeleg	selskapeleg	selskapelege	selskapelege
selskapleg	selskapleg	selskaplege	selskaplege

Tyding og bruk

som gjerne søkjer selskap med andre;
som liker å omgåast andre;
sosial (2, 1)
Døme
- ha ein selskapeleg natur;
- hunden vår er veldig selskapeleg
som har preg av selskap (2);
som høver for eller er merkt av selskapslivet;
festleg (1)
Døme
- eit selskapeleg samvære;
- ha mange selskapelege talent;
- det var lite selskapeleg liv i heimen