Nynorskordboka
segl 2
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit segl | seglet | segl | segla |
Opphav
norrønt seglTyding og bruk
- i sjømannsspråk: oppspent duk som fangar opp vind og driv fartøyet fram
Døme
- heise, setje segl;
- berge, stryke segl – ta inn, minke seglføringa;
- for fulle segl;
- få, ha vind i segla – òg overf: få, ha medgang
- (ut)spent duk, presenning som skal fange opp noko, eller som skal verne mot noko
Døme
- brannsegl;
- solsegl