Nynorskordboka
sarkasme
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sarkasme | sarkasmen | sarkasmar | sarkasmane |
Opphav
frå gresk av sarkazein ‘rive sund kjøt, skjere tenner’ av sarx ‘kjøt’Tyding og bruk
bitande hån, skjemt;
Døme
- kome med ein sarkasme