Nynorskordboka
røffel
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein røffel | røffelen | røflar | røflane |
Opphav
frå tyskTyding og bruk
skarp irettesetjing;
refsing, skrape (1
Døme
- få ein røffel
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein røffel | røffelen | røflar | røflane |