Artikkelside

Nynorskordboka

rund

adjektiv
Bøyningstabell for dette adjektivet
eintalfleirtal
hankjønn /
hokjønn
inkjekjønnbunden form
rundrundtrunderunde
Bøyningstabell for dette adjektivet (gradbøyning)
gradbøying
komparativsuperlativ
ubunden form
superlativ
bunden form
rundarerundastrundaste

Opphav

frå lågtysk av; latin rotundus av rota ‘hjul’

Tyding og bruk

  1. sirkel-, sylinder- eller kuleforma;
    ikkje kantete
    Døme
    • ei rund bordplate;
    • rund som eit egg;
    • store, runde auge
  2. Døme
    • runde armar
  3. Døme
    • med rund hand
  4. Døme
    • ein rund type;
    • vere like rundlike glad
  5. Døme
    • vinen er rund i smaken
  6. omtrentleg, avrunda
    Døme
    • runde talemåtar;
    • runde summar, talsom kan delast med 10 el. 100
    • adverb:
  7. adverb: fullt påkledd
    Døme
    • liggje rund

Faste uttrykk

  • rundt rekna
    om lag