Nynorskordboka
run
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit run | runet | run | runa |
Uttale
rønnOpphav
frå engelsk ‘løp’Tyding og bruk
- tilstrøyming, pågang, kø;
Døme
- det vart eit run etter billettar
- i idrettar som til dømes skateboard, vass-ski eller snøbrett: kvar einskild køyring i ein konkurranse
Døme
- han fekk tredjeplassen i det siste runet;
- ho fall i alle runa