Nynorskordboka
ringjar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein ringjar | ringjaren | ringjarar | ringjarane |
Tyding og bruk
person som har til oppgåve eller yrke å ringje (2, 1) (med kyrkjeklokker)
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein ringjar | ringjaren | ringjarar | ringjarane |