Nynorskordboka
regle 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei regle | regla | regler | reglene |
Opphav
norrønt regla; frå latin regula, opphavleg same opphav som regelTyding og bruk
- (humoristisk) remse av ord eller namn
Døme
- kome med ei lang regle
- (eventyr)forteljing med faste setningar som blir tekne opp att fleire gonger;
Døme
- alle slag eventyr, regler og risper