Nynorskordboka
purk 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein purk | purken | purkar | purkane |
Opphav
jamfør norrønt purk n ‘gjerrigskap’; jamfør òg purke (3Tyding og bruk
vrang, sur person
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein purk | purken | purkar | purkane |