Nynorskordboka
prippen
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| prippen | prippe | pripne | pripne |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| pripnare | pripnast | pripnaste |
Opphav
frå dansk; truleg opphavleg frå lågtysk ‘vrien’Tyding og bruk
som lett blir moralsk støytt;
Døme
- pripne moralistar;
- vere skinheilag og prippen