Nynorskordboka
patina
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein patina | patinaen | patinaar | patinaane |
| patinaer | patinaene | ||
Opphav
gjennom italiensk ‘belegg’; frå latin ‘skål, fat’Tyding og bruk
- grønleg hinne som med tida blir danna på overflata av kopar og bronse
- etterlikning av patina (1), danna ved patinering
- gammalt, ærverdig preg