Nynorskordboka
bete 1
substantiv hankjønn eller hokjønn
| kjønn | eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
| hankjønn | ein bete | beten | betar | betane |
| hokjønn | ei bete | beta | beter | betene |
Opphav
frå latinTyding og bruk
- plante av slekta Beta i amarantfamilien
- rotfrukt frå bete (1, 1), brukt som grønsak
Døme
- kjøt med potet, spinat og beter
- som etterledd i ord som
- raudbete
- sukkerbete