Nynorskordboka
pantomime
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein pantomime | pantomimen | pantomimar | pantomimane |
Opphav
frå gresk ‘som hermar etter alt’Tyding og bruk
skodespel der berre rørsler og minespel, ikkje ord, er uttrykksmiddel; jamfør mime (1, 2)