Artikkelside

Nynorskordboka

oker

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein okerokerenokrarokrane

Opphav

frå tysk; av gresk okhros ‘bleikgul’

Tyding og bruk

  1. samnemning for visse jordmineral med gul, brun eller raud farge
  2. skitengult fargestoff av oker (1);
    Døme
    • huset er måla i oker