Nynorskordboka
nidkjær
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| nidkjær | nidkjært | nidkjære | nidkjære |
Opphav
gjennom dansk, frå lågtysk nidige leve ‘svartsjuke’, same opphav som tysk Liebe ‘kjærleik’, tyding påverka av latin zelus og gresk zelos ‘brennande iver’; samanheng med nid og leve (2Tyding og bruk
- svært ihuga, ivrig;(overdrive) pliktoppfyllande
Døme
- vere nidkjær i tenesta;
- ein svært nidkjær medarbeidar
- i bibelmål: streng (2, 1)
Døme
- Herren er ein nidkjær gud