Nynorskordboka
nedst
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| nedst | nedst | nedste | nedste |
Opphav
norrønt neztr, opphavleg superlativ av nede; jamfør nedre (1Tyding og bruk
- som er lengst nede;motsett øvst
Døme
- den nedste delen av noko
- brukt som adverb:
- frå øvst til nedst;
- nedst nede
- brukt som adverb: som er lengst bak, på den minst fornemme plassen
Døme
- sitje nedst ved bordet;
- vere nedst på rangstigen