Nynorskordboka
naudverje, nødverje
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei naudverje | naudverja | naudverjer | naudverjene |
| ei nødverje | nødverja | nødverjer | nødverjene |
Opphav
jamfør verje (1Tyding og bruk
- i jus: sjølvforsvar
Døme
- skyte i naudverje
- hjelpemiddel som ein grip til i nauda, når ein ikkje har noko betre;