Nynorskordboka
muselman
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein muselman | muselmanen | muselmanar | muselmanane |
Opphav
gjennom tysk, frå persisk musliman; av arabisk muslimTyding og bruk
forelda nemning for muslim