Nynorskordboka
motorikk
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein motorikk | motorikken | motorikkar | motorikkane |
Opphav
jamfør motorTyding og bruk
kroppen si evne til å røre seg;
medviten styring av musklane i kroppen;
rørslemåte
Døme
- barnet har god motorikk
- som etterledd i ord som
- finmotorikk
- grovmotorikk