Nynorskordboka
motor
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein motor | motoren | motorar | motorane |
Uttale
moˊtor, i fleirtal motoˊrar; moˊtorarOpphav
frå latin ‘igangsetjar’, av movere ‘setje i rørsle’Tyding og bruk
- maskin som lagar om energi til mekanisk drivkraft
Døme
- motoren går;
- motoren stoppa;
- setje motoren i gang;
- ha kluss med motoren
- som etterledd i ord som
- bensinmotor
- forbrenningsmotor
- totaktsmotor
- i overført tyding: nokon eller noko som er den drivande krafta i ein prosess, eit system eller liknande;jamfør primus motor
Døme
- ho var motoren i kvinnerørsla