Nynorskordboka
moglegskap, mogelegskap
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein mogelegskap | mogelegskapen | mogelegskapar | mogelegskapane |
| ein moglegskap | moglegskapen | moglegskapar | moglegskapane |
Tyding og bruk
det å vere mogleg;
Døme
- alle har ikkje dei same moglegskapane til å ta den utdanninga dei ynskjer