Nynorskordboka
mogleg, mogeleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| mogeleg | mogeleg | mogelege | mogelege |
| mogleg | mogleg | moglege | moglege |
Opphav
norrønt mǫguligr, av lågtysk mogelik, av mogen ‘kunne, måtte’; samanheng med måtteTyding og bruk
- som kan gjerast eller gjennomførast;som er råd
Døme
- det er ikkje mogleg å høyre noko;
- det er teknisk mogleg;
- det er ikkje mogleg for meg no;
- kan du gjere det så snart som mogleg?
- eg prøver å få gjort så mykje som mogleg før ferien;
- vi reiser med minst mogleg bagasje
- som kan vere eller hende;som er tenkjeleg
Døme
- det er mogleg eg kjem i kveld;
- det er mogleg, men ikkje sannsynleg;
- han et nesten alt mogleg;
- vi må bruke alle moglege middel;
- nei, kan det vere mogleg?
Døme
- ein mogleg kjøpar;
- ei mogleg forklaring