Nynorskordboka
midt 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein midt | midten | midtar | midtane |
Opphav
av midteTyding og bruk
- punkt eller stad som ligg like langt frå to eller fleire ytterpunkt eller grenser;mellomste delen av noko;
Døme
- skistaven gjekk av på midten;
- klippe stoffet etter midten;
- ein gammal tiøring med hol i midten
- tidspunkt mellom byrjinga og slutten av eit tidsrom
Døme
- i midten av neste månad;
- midten av 1800-talet