Artikkelside

Nynorskordboka

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein merg	mergen	mergar	mergane

norrønt mergr

mjuk, feittrik masse som fyller holromma i dei fleste beina
Døme
- suge mergen ut av suppebeinet
- - beinmerg
  - ryggmerg
indre del av eit organ;
til skilnad frå bork (1, 2)
i botanikk: indre, laust bygd vev i røter og stenglar
viktig del av noko;
kjerne (2);
kraft (1, 4), styrke (1, 1)
Døme
- det er merg i guten

den forlengde mergen
overgangspartiet mellom hjernen og ryggmergen
gjennom merg og bein
inn til det inste (så det gjer vondt)
skriket gjekk gjennom merg og bein