Nynorskordboka
ryggmerg
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein ryggmerg | ryggmergen | ryggmergar | ryggmergane |
Tyding og bruk
- del av sentralnervesystemet som ligg inne i ryggrada
- i overført tyding: det viktigste eller sentrale;det inste
Døme
- bøndene er ryggmergen i landet
Faste uttrykk
- sitje/liggje i ryggmergenvere så innarbeid at det verkar medfødd eller automatisk
- organisasjonslivet låg i ryggmergen hennar;
- lojalitet til foreldra sit djupt i ryggmergen