Nynorskordboka
melon
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein melon | melonen | melonar | melonane |
Opphav
gjennom tysk og fransk; frå gresk melopepon ‘epleliknande graskar’Tyding og bruk
- plante i graskarfamilien med store, saftige frukter;Cucumis melo
- frukt av melon (1)
- som etterledd i ord som
- honningmelon
- kantaluppmelon
- nettmelon
- vassmelon