Nynorskordboka
lekkje 1, lekke 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei lekke | lekka | lekker | lekkene |
| ei lekkje | lekkja | lekkjer | lekkjene |
Opphav
jamfør norrønt hlekkir, av hlekkr ‘lekk’Tyding og bruk
- band, kjede av (metall)ringar eller liknande som heng fast i kvarandre;
Døme
- lekkja til eit armbandsur
- som etterledd i ord som
- garnlekkje
- hundelekkje
- jernlekkje
- sølvlekkje
- òg i overført tyding: noko som hindrar eller avgrensar nokon;
Faste uttrykk
- bryte lekkjenefrigjere seg
- leggje i lekkjer
- i overført tyding: ta vekk fridom