Nynorskordboka
landkjenning
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei landkjenning | landkjenninga | landkjenningar | landkjenningane |
Opphav
jamfør kjenning (1Tyding og bruk
det å få auge på land frå sjøen (så ein veit kvar ein er)
Døme
- få landkjenning