Nynorskordboka
kår
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit kår | kåret | kår | kåra |
Opphav
norrønt kør ‘kår, val’Tyding og bruk
Døme
- vekse opp i tronge kår
Døme
- leve på kår
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit kår | kåret | kår | kåra |