Nynorskordboka
kupong
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein kupong | kupongen | kupongar | kupongane |
Opphav
frå fransk; jamfør kupereTyding og bruk
- papirstykke med trykt tekst som gjev innehavaren rett til noko, til dømes reise, rabatt eller (rasjonert) produkt
Døme
- kupongen gjev 15 % rabatt;
- kupongar til å bruke på klede
Døme
- han leverte kupongen i siste liten;
- det er berre norske kampar på kupongen
- som etterledd i ord som
- lottokupong
- tippekupong
- om eldre forhold: tilvising for rente eller utbyte som fulgte med obligasjonar og aksjar (som vart klippa av ved utbetaling)
- avklipt tøystykke til eit bestemt føremål;tøyprøve
Faste uttrykk
- klippe kupongar
- leve på renter eller avkasting utan å gjere produktivt arbeid
- særleg om utanlandske forhold: samle kupongar 1 brukt for å få rabatt på varer