Nynorskordboka
korvett
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein korvett | korvetten | korvettar | korvettane |
Opphav
gjennom fransk, frå nederlandsk korver, eller lågtysk korf, eit slags skip; samanheng med korgTyding og bruk
- i eldre tid: fullrigga seglkrigsskip som var mindre enn ein fregatt
- lite og hurtiggåande marinefartøy, utrusta med sjømålsmissil eller antiubåtvåpen;