Nynorskordboka
korg
substantiv hokjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ei korg | korga | korger | korgene |
Opphav
norrønt korf, gjennom lågtysk; frå latin corbisTyding og bruk
- blomsterstand der mange blomstrar sit tett saman på ei flat eller litt kuleforma plate
Faste uttrykk
- einaste hanen i korgaeinaste mannen blant fleire kvinner
- få korgafå avslag på frieri
- gje nokon korgagje nokon avslag på frieri;
slå opp med nokon