Nynorskordboka
kontrapunkt
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit kontrapunkt | kontrapunktet | kontrapunkt | kontrapunkta |
Opphav
av latin (punctum) contra punctum ‘(note) mot note’Tyding og bruk
- komposisjonsform der ein set ein eller fleire melodiar til ein hovudmelodi
- kvar av dei melodiane som ein set til ein hovudmelodi i kontrapunkt (1)
- to eller fleire melodiar i kontrapunkt (1) som kling saman