Nynorskordboka
konkurranse
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein konkurranse | konkurransen | konkurransar | konkurransane |
Uttale
konkuranˊse; konkuranˊgseOpphav
gjennom fransk, frå latin; jamfør konkurrereTyding og bruk
- tilskiping der ein etter visse reglar kjempar om å bli best, til dømes i idrett;
Døme
- deltakarane varma opp før konkurransen;
- laget vann konkurransen;
- stelle til leikar og konkurransar for barn
- som etterledd i ord som
- gjettekonkurranse
- idrettskonkurranse
- straffesparkkonkurranse
- situasjon der ein prøver å bli dominerande eller oppnå fordelar på ein marknad, i ein bransje eller liknande
Døme
- økonomisk konkurranse;
- ho fekk stillinga i konkurranse med to andre søkjarar;
- opne for konkurranse mellom ulike aktørar
- som etterledd i ord som
- anbodskonkurranse
- arkitektkonkurranse
Faste uttrykk
- open konkurransekonkurranse om å få eit oppdrag eller oppnå ein fordel der alle interesserte kan vere med
- det skal vere open konkurranse før fornying av avtalane
- utanfor konkurransesom ikkje er påmeld i ein konkurranse
- filmen vart vist utanfor konkurranse i Cannes