Nynorskordboka
konkubinat
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit konkubinat | konkubinatet | konkubinat | konkubinata |
Opphav
frå latin; jamfør konkubineTyding og bruk
forelda: samliv utan giftarmål
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit konkubinat | konkubinatet | konkubinat | konkubinata |