Nynorskordboka
kommune
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kommune | kommunen | kommunar | kommunane |
Opphav
gjennom fransk; frå latin communia, av communis ‘sams’Tyding og bruk
- område som er ei eiga politisk og administrativ eining, og som høyrer inn under staten, men har eit visst sjølvstyre
Døme
- Bodø kommune;
- landet er delt inn i kommunar;
- kva kommune bur du i?
- administrasjon eller styringsorgan i ein kommune (1)
Døme
- skrive til kommunen;
- skulde på kommunen;
- vere tilsett i kommunen